Dnia 13 maja 2023 r. w Auli Lubrańskiego w Collegium Minus Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odbyła się uroczysta inauguracja działalności Fundacji im. prof. Tadeusza Zgółki.
Patronat honorowy nad tym wydarzeniem objęli:
Prezydent Miasta Poznania Jacek Jaśkowiak
Jej Magnificencja Rektor UAM prof. dr hab. Bogumiła Kaniewska
Prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego dr Marian Król
Inauguracji towarzyszył koncert Pohlnische Capelle – Capella Polska oraz występy uczniów szkół muzycznych. Podpisano także umowę o współpracy Fundacji z Kapitułą Królewskiego Orderu św. Stanisława Biskupa Męczennika.
Prezes Fundacji – prof. dr hab. Halina Zgółkowa skierowała do zebranych te oto słowa:
Czerwiec, rok 1992 – ówczesny Rektor prof. Jerzy Fedorowski prosi prof. Tadeusza Zgółkę o napisanie tekstu upamiętniającego pobyt prochów Ignacego Jana Paderewskiego w murach naszego Uniwersytetu.
Polonista, językoznawca, logik potrafi… potrafi służyć słowami. Ale czy potrafi w 30 słowach opowiedzieć o wielkim Polaku – a takie było zapotrzebowanie.
Byłam świadkiem kilkudniowych zmagań Profesora ze słowami. Tekst powstał – 30 słów, któremu przyświeca idea służebności, którą Profesor przez całe życie realizował. Dziś ten tekst można przeczytać na tablicy przy wejściu do uniwersyteckiej Auli.
Ignacy Jan Paderewski
1860-1941
Polak, który służył
– Ludzkości –
jako kompozytor i pianista
– Polsce –
jako premier i minister spraw zagranicznych Rządu Rzeczypospolitej
– Wielkopolsce –
jako inicjator zrywu wolnościowego
Doktor honoris causa Uniwersytetu Poznańskiego
I drugi epizod.
Listopad 2009 roku – wicemarszałek Senatu RP Krystyna Bochenek organizuje w Katowicach spotkanie lekarzy, psychologów, socjologów, psychoterapeutów, duchownych i językoznawców. Rozmawiają o odchodzeniu człowieka w stanie terminalnym. W podsumowaniu pani senator prosi, aby każdy jednym słowem określił ten ważny moment w życiu człowieka. Z ust Profesora pada słowo WSPÓŁBYCIE. Należy współbyć.
Nie bez powodu przytoczyłam te dwa epizody z życia Profesora Tadeusza Zgółki. Wszak te ważkie słowa: służebność i współbycie charakteryzują Jego osobowość, postawę, myślenie i działanie godne naśladowania i kontynuowania. Kontynuowania właśnie poprzez powołaną Fundację Jego imienia.
Spróbowałam sparafrazować tekst z tablicy Ignacego Jana Paderewskiego i też w 30 słowach opowiedzieć o Profesorze. Limit ten przekroczyłam o kolejne 40 słów.
Tak oto brzmi informacja o Profesorze:
Tadeusz Zgółka
1945-2021
Polak, który służył
– Rodakom poza granicami –
pielęgnując piękno mowy polskiej, doktor honoris causa w Archangielsku
– Polsce –
jako autorytet językowy dla kilku pokoleń Polaków
– Poznaniowi –
jako inicjator Poznańskich Debat o Języku
– Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza –
jako wieloletni dziekan, pomysłodawca wielu przedsięwzięć naukowych i organizacyjnych
– Studentom, Doktorantom i Współpracownikom –
jako życzliwy i spolegliwy doradca i Mistrz Słowa
– Bliskim, Znajomym i Nieznajomym –
jako człowiek szczęśliwy, wszystkich obdarzał wyjątkową umiejętnością współbycia.
Słowa te stanowią uzasadnienie powołania „Fundacji im. Profesora Tadeusza Zgółki”, której celem jest służebność i kontynuacja przedsięwzięć zapoczątkowanych przez jej Patrona.
Naczelną ideą Fundacji jest promocja i wcielanie w życie wartości moralnych, intelektualnych, naukowych i kulturalnych. Ich realizacja będzie możliwa poprzez projekty skupiające społeczności lokalne, inicjatywy o zasięgu krajowym i międzynarodowym. W tych działaniach istotnym czynnikiem będą umiejętności dialogowania i kultura współbycia.
Celem Fundacji jest pokazywanie Poznania jako miasta otwartego dla artystów, twórców, naukowców, szczególnie tych stojących u progu kariery zawodowej. Chcielibyśmy inspirować i wspierać ich również finansowo.
Organizowanie / współorganizowanie / obejmowanie patronatem koncertów, konkursów (literackich, językowych, muzycznych), warsztatów, szkoleń, wykładów (dla różnych grup docelowych) czy spotkań autorskich – to formy realizacji celów Fundacji.
Szczególną troską chcemy otoczyć – w porozumieniu z placówkami oświatowymi – dzieci i młodzież szkolną, często zanurzoną i zagubioną w Sieci, ukazując wartości płynące ze współbycia, współuczestniczenia w przedsięwzięciach organizowanych z myślą o nich.
